14 września 2019 odbyła się trzecia edycja „Poezji w Puszczy” – pozostały wspomnienia i pewność, że chcemy za rok spotkać się ponownie!
Jeszcze raz dziękujemy wszystkim, dzięki którym ten festiwal się odbył – gościom festiwalu Urszula Honek, Barbara Klicka, Jakobe Mansztajn, Diana Levi*, Lady Small Selecta, licznym darczyńcom naszej zbiórki, sponsorom: Piekarnia Podolszyńscy (również za chleb i słodkości dla gości festiwalu!), Stefan Bedkowski Centro-met Stefan Bedkowski, BY WOOD, Dworek Rousseau). Bardzo jesteśmy wdzięczni wszystkim, którzy wsparli nas finansowo i duchowo, opowiadali o naszym pomyśle w sieci i w realnym świecie, trzymali kciuki podczas zakończonej sukcesem akcji crowdfundingowej, udostępniali nasze posty. Dziękujemy Tropinkowiczkom i Tropinkowiczom za uczestnictwo, pomoc w organizacji, rozwieszaniu plakatów, gotowaniu, sprzątaniu, za pyszne ciasta i inne smakołyki, paniom Ali i Krysi za pyszną zupę, Dworkowi Rousseau za zasponsorowanie noclegów artystów!
Mieliśmy jak zawsze wspaniałą i uważną publiczność, stałych bywalców i miłośników poezji, którzy po raz pierwszy powędrowali z nami poetycką tropinką! Zapraszamy za rok, 29 sierpnia 2020, na czwartą edycję!!!
Na poetycki spacer po Prastarym Lesie udali się w tym roku z nami Urszula Honek, Barbara Klicka i Jakobe Mansztajn, moderatorem był tak jak w ubiegłych latach – Marcin Ostrychacz – „ojciec” tego wydarzenia.
Po spacerze spotkaliśmy się w Chacie Kulturalnej przy Dworku Rousseau, gdzie Paweł Piszczatowski (Tropinka) rozmawiał z Barbarą Klicką na temat jej tegorocznego debiutu powieściowego „Zdrój“. Była mowa o sanatoryjnym wszechświecie i opresji ciała, które staje się trybikiem w instytucjonalnej machinie. O sanatorium jako arenie zmagań bohaterki z własną i cudzą cielesnością i jako satyrze na polskie społeczeństwo. O nawiązaniach do literatury „sanatoryjnej” – np. do „Czarodziejskiej góry” Tomasza Manna i „Piotrusia” Leo Lipskiego. Wszystko w tej opowieści rozgrywa się w tajemniczej przestrzeni pomiędzy: pomiędzy zdrowiem a chorobą, codziennością szpitala a jego mrocznymi zakamarkami, między tym, co mogłoby się wydarzyć, a tym, co się wydarza – przeczytajcie sami!!!
Mam osiem zabiegów dziennie. Wszystko jest napisane na zielonej karcie zabiegowej. Z przodu moje imię i nazwisko, wiek, dwa zdania bezwzględnej prawdy na temat: chondrosarcoma, stan po masywnej operacji, obustronna stabilizacja na czterech poziomach, implanty. (…) – Radzę dokupić sobie akupunkturę – radzi, coś jeszcze notując, doktor Dziarska. – Igiełki, takie niewielkie, a Chińczyk jeden z drugim dobrze to sobie wymyślił. – Coś, że tak powiem, czytałam – mówię, chociaż nic nie czytałam o akupunkturze. Dlaczego miałabym czytać o akupunkturze, myślę. Czy ja już naprawdę nie mam co robić, żeby w wolnym czasie czytać o nakłuwaniu ludzkiego ciała. Igłą, myślę. – A czemu akupunktura tylko dodatkowo, skoro taka pomocna? – Chyba sobie pani nie wyobraża, że NFZ będzie wspierał chińską medycynę, proszę pani.
Wieczorem zabrzmiała w Chacie muzyka – Diana Levi* i Lady Small Selecta rozkołysały nas tego wieczoru, Chata na skraju Puszczy do późna rozbrzmiewała muzyką wyczarowaną przez dwie niezwykłe dziewczyny! Piotr Polak i Mateusz Trykozko dziękujemy też za super nagłośnienie! Diana Levi* – wywodząca się z polsko-bułgarskiej rodziny, związana z Podlasiem, gdyż dorastała w Brańsku, a uczyła się w Bielsku Podlaskim – to wielbicielka mocnego ciężkiego brzmienia bassowego i dubowych podróży, ale również jazzowych improwizacji. Od 2008 roku działa na polskiej scenie soundsystemowej. Muzyka, jak twierdzi, to przestrzeń nieograniczona ścisłymi ramami, dlatego Diana Levi nie zamyka się w szczelnych granicach jednego gatunku. Poszukuje, smakuje i ogląda, uczy się, łączy i buduje, dzięki czemu tworzy w kosmicznej przestrzeni swojej muzyki miejsce bezpieczne, w którym można czuć się jak w domu i wyrazić siebie. Lady Small Selecta działa na polskiej scenie od ponad 12 lat. Zadebiutowała podczas internetowego clashu na sławnym forum Reggaenet.pl, gdzie zaskoczyła publiczność setami składającymi się wyłącznie z utworów wykonywanych przez kobiety. W swoich setach pokazuje, że wkład i siła kobiet w reggae jest większy niż się powszechnie uważa.
Goście Poezji w Puszczy
Urszula Honek (ur. 1987) – autorka książek poetyckich „Sporysz” (2015) i „Pod wezwaniem” (2018). Laureatka Grand Prix Konkursu Poetyckiego im. R.M. Rilkego, stypendystka Fundacji „Grazella” i MKiDN. Jej debiutancki tomik poezji „Sporysz” przyniósł autorce finał Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego (2016) oraz nominację w XII Ogólnopolskim Konkursie Literackim „Złoty Środek Poezji” w roku 2016 na najlepszy poetycki debiut książkowy roku 2015. Pochodzi z Racławic (k. Gorlic). Mieszka w Krakowie.
„Rozmawiałaś ze zwierzętami i dziećmi,
wtulały się w ciebie. nie prowadziłaś ich
na zmarnowanie. jeśli przytrafi ci się miłość,
będzie obłąkana” („Przepowiednia”)
Jakobe Mansztajn (ur. 1982) – poeta, bloger. Autor tomiku Wiedeński high life (2009), za który otrzymał Wrocławską Nagrodę Poetycką Silesius 2010 w kategorii debiut roku oraz nominację do Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii poezji. Ponadto jest laureatem plebiscytu Gazety Wyborczej Sztorm Roku 2010 w dziedzinie literatury, a także nagrody im. Andrzeja Walentynowicza (za projekt K3 Sopot Slam). Publikował m.in. w Tygodniku Powszechnym, Odrze, FA-arcie, Lampie, Ricie Baum. Tłumaczony na wiele języków, m.in. na francuski, białoruski, hebrajski, angielski, norweski.
Paul Celan wychodzi na balkon
Była jesień, a polska rozkwita jesienią,
przy takich kolorach trudno nie pomyśleć,
jaka piękna jest przyroda, gdy umiera.
jaka szkoda, że nie można tego również
powiedzieć o ludziach. z drugiej strony
rychło byśmy się pochorowali, porzygali
wszyscy w domu od nadmiaru piękna,
a nie o to w życiu idzie, aby na czworakach
iść przez życie, ale o to, aby wyjść
nieraz na balkon i zajęknąć szeptem z bólu:
popatrz, matulu, jakie piękne tej jesieni
są kolory, jakie są obrzydliwie piękne.
Barbara Klicka (1981) poetka, pisarka i animatorka kultury Jej pierwsza książka ukazała się w 2000 w Płocku. W 2012 wydała tom same same nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius“ 2013 w kategorii książka roku. W 2016 została podwójną laureatką: Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius” w tej samej kategorii za tom Nice, a także Nagrody Literackiej Gdynia. W styczniu 2019 ukazał się jej debiut prozatorski Zdrój. Klicka w latach 2010–2014 była redaktorką „Cwiszn“ żydowskiego kwartalnika o literaturze i sztuce. Jest członkinią zespołu Pochwalone oraz współautorką tekstów na płycie Czarny war.
Prawo jazdy
Dziwne te daty i dziwny las, dziwne zimowe sarkofagi mrówek w nim. Mówisz: nikt nigdy nie umarł. Mówię: możesz sobie szafować kwitnieniem głogu do woli, nic z tego nie będzie, lepiej chodźmy do auta
i oprzyjmy głowy.